Takie rzeczy tylko z mężem. Agata Przybyłek [Izabelka]

TYTUŁ: Takie rzeczy tylko z mężem

AUTOR: Agata Przybyłek

WYDAWNICTWO: Czwarta strona

Zdjęcie autorskie Izabelka

Po  książkę sięgnęłam z kilku powodów. 

Okładka przyciąga wzrok. Mnie się bardzo podoba.

Tytuł intrygujący. I ciekawy.

Jest to pozycja pachnąca nowością . A takie lubię.

I książkę na okładce rekomenduje sama Magdalena Witkiewicz słowami Świetna komedia małżeńska.

Przyznajcie! To dobra "garść" powodów, żeby sięgnąć po książkę.

I niestety! Czuję się oszukana i wpuszczona "w maliny"...

Tak dobrze się zapowiadało...

Autorka przestawia historię małżeństwa z kilkuletnim stażem. Oboje są nauczycielami: on uczy historii w gimnazjum, ona uczy dzieci w klasie "O". Mają synka czteroletniego, duży dom, mamę Zuzanny mieszkającą naprzeciw, siostrę i przyjaciółkę w jednym za płotem. Idylla? No niekoniecznie. Zuza jest nieszczęśliwa, bo mąż nie zwraca na nią uwagi. I o tym jest ta książka. Co zrobić by mąż zaczął traktować cię jak partnerkę, a nie jak mebel?

Historia jakich wiele w życiu, można powiedzieć. Ale przedstawiona w sposób prosty i, dla mnie, infantylny.

Autorka bawi się w tej książce stereotypami: wiecznie narzekający nauczyciele, mąż ciągle poza domem, ojciec nie umiejący nawiązać relacji z dzieckiem obojętny na życie domowe. A kiedy jest już w domu, to siedzi wiecznie przed telewizorem. Matka i żona nieszczęśliwa, bo mąż jej nie zauważa i jest skoncentrowany na swoich spotkaniach z kolegami. Narzekająca matka Zuzy wtrącająca się do wszystkiego, nielubiana szwagierka z wizytacją, a nie z wizytą. Kosz pełen stereotypów. Ehhh...

Historia banalna, temat potraktowany "po łebkach", bohaterowie mdli i bez wyrazu, akcja jak w zwolnionym tempie, zakończenie naciągane niczym stara guma. 

I te metody zwrócenia na siebie uwagi męża... dla mnie żenada.

I to ciągłe narzekanie... porażka.

Mam małą podpowiedź dla autorki: a może Zuza POROZMAWIAŁABY z mężem? U mnie skutkuje. Szczera rozmowa, a nie krzyki i żale. Ja temu małżeństwu nic dobrego nie wróżę skoro po czterech latach pożycia są już "wypaleni". Podkreślam z całym moim doświadczeniem małżeńskim: ROZMOWA!

I tyle!

Czuję się rozczarowana.

A jeśli ktoś się chce przekonać czy mam rację, niech sięgnie po książkę.

Ja NIE polecam.